Hi Heren,
Ik ben klaar met de Sinusgenerator met één helft van de NE5532a.
Ik heb het geheel een beetje opgevoerd zodat het eventueel een leuk projectje word voor de nabouwers.
Nog even wat uitleg over de schakeling.
Ik heb over het algemeen de voorkeur om in verhoudng "lage" weerstandwaardes te gebruiken.
Dit om te paracitaire capaciteiten minder kans te geven mijn schakeling te beinvloeden.
Het gaat natuurlijk zoals altijd om de balans, de in deze oscilator toegepaste opamp,
is ontwikkeld om een flinke belasting aan the sturen met lage vervorming.
Daardoor is de belasting van het oscilatordeel door het frequentie bepalend netwerk geen punt.
In mijn versie voor de "opamp tester" zit ik rond de 200 Ohm belasting en dat is bij dit uitgangsniveau van 2,5V en 50Khz Max geen probleem.
Er zijn natuurlijk mensen die denken ik zet er lekker een TL072 in, dat kan, maar dan niet zeuren dat je mijn specs niet haald!
De NE5543a en de NE5532a zijn echt uitzonderlijke opamps, vooral als je bedenkt dat de "moeder" TDA1034 ergens rond 1977 uitkwam.
Er is volgens mij geen andere "Low Cost" opamp die hem kan verslaan.
De modernere versies, ondermeer de LME en LMH series van TI zijn beter, maar niet voor die prijs.
Het zelfde geld voor de LT1028 en AD797, duur maar zeer goed!
Terug on topic,
Er is een Sync uitgang toegevoegd, daar dit vooral makkelijk is, om je scoop goed in de pas te laten lopen,
als je uitgangs signaal van je te meten object flink varieerd, je kan hem ook weg laten als je het niet nodig vind.
Dit sync signal komt direct vanaf de oscilator en wordt daardoor niet beinvloed door het uitgangs niveau van de generator.
De uitgang van de generator is binnen 2% 50 Ohm, zonder dat dit veranderd als het uitgangs signaal wordt aangepast.
Maar let op! de generator is niet geschikt om 50 Ohm aan te sturen, dit kan alleen als de -40Db stand is ingeschakeld.
De opamp is niet geschikt voor deze belasting en gaat over zijn nek bij meer dan 20mA belasting.
Als je dit wilt kan je een LT1010 buffer aan pen1 hangen en dan heb je ongeveer 150mA tot je beschikking.
Ik denk echter niet dat veel mensen dit nodig hebben, vandaar dat het niet is toegevoegd in het schema.
Dit maakt de schakeling weer wat meer complexer en de gene die het nodig heeft,
zijn waarschijnlijk bijdehand genoeg om dit zelf te implementeren
Opto
De opto komt nog een bouwbeschrijving van, daar ga ik vandaag aan werken.
Deze werkt met een LDR en een hoge output witte LED die op een hele lage stroom draait.
Ik zal wat testen gaan doen met verschillende LED's en LDR's om het geheel nabouwvriendelijk te houden.
Eerst weer het voorlopige schema, dat volgens mij kaar is maar nog niet de bouwbeschrijving van de LDR unit bevat.
Een groot deel van de eigenschappen van deze generator hangen van dit onderdeel af.
Als je naar het schema kijkt zie je daar R5 van 10K in serie staan met de LDR.
De waarde van de LDR, R5, R6, R3, en de pot P2 bepalen de versterking van de oscilator opamp.
Bij een goed gepaard wien netwerk is de verzakking ongeveer 3x, de opamp zal dus de vezwakking moeten compenseren
om te kunnen oscileren.
Dit moet heel precies gebeuren en hiervoor heb je dus "iets" nodig dat de versterking precies zo insteld zodat je een "Equilibrium" krijgt, dit is een Latijns woord voor evenwicht.
Hiervoor zijn een aantal oplossingen bedacht, de beroemste is het lampje, dat in het eerste Hewlett Packard product, de HP-200 zat.
Deze maakt gebruik het effect dat als een lamp warm word de weerstand van de lamp snel stijgt.
Dus als je een lampje van zeg 24V 20mA opneemt i.p.v. P2 en R3 in mijn schema heb je ook een goed regelende oscilator.
R6 moet dan wel een goede waarde krijgen, ergens rond de 700 Ohm.
Het grote nadeel van dit type regeling is de Bounce, het duurd lang voor de uitgansspanning weer stabiel is als je de frequentie aanpast.
Dit gebeurd vooral als je een potmeter gebruikt die geen goede gelijkloop heeft (het is erg moeilijk een goede te vinden)
Het kan wel 3 seconden duren voor je uitgangsspanning weer stabiel is.
Probeer hiermee maar eens een filter door te meten, dat is dus erg lastig.
De tweede optie is een Fet te nemen die op de plaats van P2 en R3 zit in mijn schema.
Hieraan zitten ook weer diverse haken en ogen.
Die Fet is nu niet echt lineair en je zal en aantal trucs moeten toepassen om dit over een groot bereik netjes te krijgen.
Dus ik heb voor versie drie gekozen, een LDR, deze worden vooral toegepast in oscilatoren met zeer lage vervormin.
Ik heb hier b.v. een beroemde Radford Generator staan die ook geregeld word met een LDR.
In een aantal test oscilatoren van Jim Williams zitten ook een LDR, voor de AGC.
De boven genoemde generatoren hebben uitgebreide regeldelen voor de AGC en ik wil het met één opamp doen.
Dus hebben we wat andere trucs nodig, als eerste een dubbelfasig gelijkrichter met een 1N4148 brug die de witte Led aanstuurd.
Daarna begon het schalen van de weerstanden van het tegenkoppel netwerk, R3, R4, R6 en P2.
Ik kon de uitgansspanning erg strak krijgen, dus zeer goed regelend en kleiner dan 0,1dB vlakheid.
Nadeel... te veel vervorming, dus het werd zoeken naar de balans tusen vervorming, vlakheid en de snelheid van de AGC.
Wat betreft lage vervorming wil je dat de LDR zo min mogelijk hoeft te werken, dus R5 een zo hoog mogelijk waarde.
Dit gaat dan mis wat vlakheid van het frequentie gebied betreft en de generator kan afslaan of zelfs gaan clippen omdat hij te weinig kan terug regelen.
Hierin is samen met de tijdconstanten R7,C9 en R11,C10 de meeste tijd in gaan zitten.
Het is lastig hem snel te laten regelen zonder dat het bij bepaalde frequenties onstabiel word bij een redelijke vervorming.
Ik kon ook geen instelling vinden waarbij 1 tijdconstante voldoende was, er zit dus een schakelaar in zodat je bij lagere frequenties
kan kiezen voor lage vervorming, je kan deze functie automatisch laten uitvoeren,
als je een schakelaar neemt met 3 moeder contacten en vier standen, dan word R11 en C10 automatisch er bij gezet in de lage bereiken.
Nu tijd voor de lunch, kunnen jullie vast reageren
Gegroet,
Blackdog