Hallo allen,
Door de jaren heen heb ik op dit forum veel vragen gesteld en antwoorden gekregen, nu vond ik het tijd eens wat bij te dragen. Ik heb me namelijk nadat er hier op het werk alweer een smeltzekering vervangen moest worden, eens in de materie verdiept. Heel interessant wat mij betreft.
Allereerst heb ik de 3 stuks 16A zekeringen die vervangen zijn (1 kapot en 2 op dezelfde groep) opengemaakt. Dit zijn zekeringen die ook veel voorkomen in huisinstallaties, Diazed, DII, gG. Toen ik de kapjes eraf wipte kwam er een hoopje zand uit, en kon ik de melddraad en een koperen strookje eruit halen. Deze laatste had een paar perforaties en een bolletje soldeertin erop, zo lijkt het. Het bolletje soldeer leek aangetast en de koperen strip verkleurt, dus ik begon me ernstig af te vragen wat de functie ervan was. Zie foto:
Dus, ik pakte een stokoude maar ongebruikte 50A zekering van de plank en maakte die ook maar open. Hetzelfde principe, maar dit keer met andere perforaties en een glimmend, onaangetast strookje soldeertin. Zie foto's:
Na wat zoeken lijkt het erop dat deze zekeringen gebruik maken van het M-effect, ofwel Metcalf effect. Dat houdt in dat men een relatief dikke koperen draad of strip kan gebruiken met perforaties die smelten bij kortsluiting. Dit zorgt voor een beter voorspelbaar gedrag en maakt dat bij kortsluiting het zand de vonken snel kan doven. De 'soldeertin' smelt bij overbelasting en diffundeert in het koper, waardoor dat in weerstand toeneemt, in smeltpunt daalt. De koperen strip onder het bolletje tin smelt dan dus bij een lagere belasting dan de strip zonder dat bolletje tin.
Voordelen van het gebruik van het M-effect zijn dan dat de zekering hogere kortstondige overbelasting kan hebben bij ontwerp op een bepaalde langdurige overbelasting, óf een lagere langdurige overbelasting bij ontwerp op een bepaalde kortstondige overbelasting.
Tenslotte heb ik nog een 63A meszekering gevonden die ooit ook in een set van 3 is gebruikt. Achter deze 3 meszekeringen zat een motor die bij het opstarten piekstromen van ruim 120A haalde, waarbij een stroom van meer dan 90A makkelijk tientallen seconden aanhield. Deze zekeringen moesten dan ook regelmatig worden vervangen, omdat (zo redeneer ik nu achteraf) bij elke overbelasting een klein beetje soldeertin in het koper diffundeerde en de zekering dus steeds een klein beetje achteruit ging. Zie foto:
Zoals je ziet lijkt de strip op die uit de 50A stop maar is breder. Je ziet hier ook duidelijk dat de tin gesmolten geweest is (afdrukken van de omliggende zandkorrels zijn zichtbaar) en je kunt zien dat het koper eromheen is verkleurt. Deze zekering kan dus nog gebruikt worden, maar zal niet meer hetzelfde reageren als een nieuwe.
Ik vond het al met al heel interessant om me hierin te verdiepen en hoop dat het jullie ook interesseert.