Die beveiliging had ik als peuter binnen een halve dag gekraakt.
Indrukwekkend! Want als volwassen werktuigbouwkundig ingenieur vormen kinderbeveiligingen voor mij regelmatig een onoverkoombaar probleem!
Het aantal keren dat ik in een vlaag van uiterste frustratie met een fles met 'kinderveilige' dop naar de bankschroef ben gelopen om, in combinatie met een waterpomptang, de dop te verwijderen, valt niet meer op de vingers van een hand te tellen. Ik acht mezelf niet beneden-gemiddeld intelligent of technisch begaafd, maar bij sommige doppen begin ik toch wel eens aan mezelf te twijfelen.... 't is niet alleen kind-veilig maar zelfs nonius-veilig.
Overigens, die losse kinderbeveiligingen uit het plaatje hadden ze bij een schoolvriendje thuis. Als klein kind zat ik me al af te vragen wat dáár nou toch het nut van was. Ook toen al was het voor mij ondenkbaar dat je iets, dat daar niet voor bedoeld is, in het stopcontact steekt.
En recent bij een familielid zo'n beetje alle wandcontactdozen hersteld. Daar was overal het plastic frontje van afgebroken door de grote krachten die er op uitgeoefend moesten worden vanwege de kinderbeveiliging.
Nog een leermomentje: er bestaan huurders die een losgekomen wandcontactdoos terugmonteren met kauwgom. Eerst dacht ik dat het slechte siliconenkit was die niet goed uitgehard was, totdat de sterke geur van pepermunt uiteindelijk m'n kwartje deed vallen.... Kauwgom. Hoe haal je het in je hoofd?!
Ook altijd een hoop gedoe met de Duspol om contact te proberen te maken. (die losse kindbeveiliging van TinusTech is wat dat betreft een verademing, daar kom je ook met een Duspol makkelijk in.)